Blakend van zelfvertrouwen: wat was ik vroeger jaloers op jongens die gewoon deden waar zij zin in hadden. ‘Durfde ik dat maar’. Ook later kon ik stiekem die val-toch-dood types bewonderen. Totdat ik doorkreeg welke prijs ze betaalden en hoe eenzaam ze eigenlijk waren.
Overal waar ‘te’ voor staat is ongezond. Ik was ooit erg aangepast. Nog net geen Mr Nice Guy, de eeuwige minzaam glimlachende man. Geen wens van zijn partner of kinderen is te veel. Totdat hij na jaren een keer ontploft of doodmoe omvalt. Wat overblijft zijn brokstukken en een man eindelijk eens moet kiezen. Dat gebeurde mij in 2011.
Leven naar jouw missie en waarheid is een hele kunst. Het geheim is kwetsbaar durven zijn, te leren incasseren en je kracht te gebruiken. Dat is best moeilijk. Mannen zijn extra gehandicapt door een merkwaardige angst om te falen. Stoppen of het roer omgooien doen we niet zo snel.
Toch loont dat wel. Vooral in de vervolgeditie van de groep zie ik de mannen oogsten. Ze hebben afstand genomen van val-toch-dood of van zichzelf wegcijferen en durven te gaan staan voor hun keuzen. Ik word er altijd erg blij van om dat mee te mogen maken.